Wiąz górski Exoniensis szczepiony na pniu
Drzewo o wysokości do 10 m. W młodości kolumnowe, z wiekiem przybierające szeroki, ale wyprostowany pokrój, średnica korony starszego drzewa może osiągnąć 8 m. Gałęzie wyrastają ostro w górę od samej ziemi.
Liście szorstkie, poskręcane, podwójnie piłkowane.
Kwiaty zebrane w pęczki, pojawiają się bardzo wczesną wiosną, jeszcze przed rozwojem liści, są wiatropylne, z czterema pręcikami. Słupki o białych znamionach, okwiat biało orzęsiony.
Owoce nagie, otoczone cienkim skrzydełkiem, dojrzewają w końcu maja.
Znaleziona w 1826 roku w pobliżu miejscowości Exeter w Anglii.
Odmiana całkowicie odporna na mróz (strefa 5-6).
Wymaga gleb żyznych i wilgotnych, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Odporna na zanieczyszczenie powietrza.
Przydatna do sadzenia w ogrodach przydomowych, pamiętać jednak należy, że jest to kolumnowa odmiana tylko w młodym wieku, starsze drzewa rozrastają się dość szeroko. Można też sadzić w parkach oraz obsadzać aleje.
Odmiana w miarę odporna na holenderską chorobę wiązów (grafiozę wiązów).
Liście szorstkie, poskręcane, podwójnie piłkowane.
Kwiaty zebrane w pęczki, pojawiają się bardzo wczesną wiosną, jeszcze przed rozwojem liści, są wiatropylne, z czterema pręcikami. Słupki o białych znamionach, okwiat biało orzęsiony.
Owoce nagie, otoczone cienkim skrzydełkiem, dojrzewają w końcu maja.
Znaleziona w 1826 roku w pobliżu miejscowości Exeter w Anglii.
Odmiana całkowicie odporna na mróz (strefa 5-6).
Wymaga gleb żyznych i wilgotnych, o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Odporna na zanieczyszczenie powietrza.
Przydatna do sadzenia w ogrodach przydomowych, pamiętać jednak należy, że jest to kolumnowa odmiana tylko w młodym wieku, starsze drzewa rozrastają się dość szeroko. Można też sadzić w parkach oraz obsadzać aleje.
Odmiana w miarę odporna na holenderską chorobę wiązów (grafiozę wiązów).

















Opinie
Na razie nie ma opinii o produkcie.